تنش های غیر زیستی مثل شوری خاک، خشکی، درجه حرارت پایین، pH بالا و غلظت پایین کاتیون پتاسیم عوامل محیطی بحرانی هستند که به طور نامطلوبی بر رشد و نمو گیاه را محدود می کند. به دلیل عدم توان جا به جایی گیاهان، سازوکارهای تنظیمی دقیقی جهت درک، هدایت و پاسخ دهی به پیام های تنش زا در سطح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی در آن ها تکامل یافته است. بسیاری از تنش ها باعث تغییرات فضایی و لحظه ای در غلظت کلسیم آزاد سیتوزول شده (اثر یا امضاء کلسیم نامیده می شود) که حسگرها این تغییرات را درک کرده و از طریق واکنش با پروتئین کینازها برای تنظیم بیان ژن های پاسخ دهنده به تنش، نقش خود را ایفا می کنند. در پاسخ گیاه به تنش های غیر زیستی غلظت کلسیم آزاد سیتوزول و پروتئین کینازها مانند یک کلید روشن – خاموش برای عمل ژن های پاسخگو به تنش عمل می کند.

حسگرهای کلسیم به دو گروه تقسیم می شوند:

ا- حسگرهای پاسخگو: پس از اتصال به کلسیم، از نظر ساختمانی تغییر شکل داده و فعالیت کینازی خود را تعدیل می کند یا اینکه از طریق واکنش های درون مولکولی عمل می کند. بهترین نمونه این گروه پروتئین کینازهای وابسته به کلسیم است که به اختصار CDPK نشان داده می شوند.

2- حسگرهای رابط (رله کننده): به کلسیم متصل می شوند اما فاقد فعالیت کینازی بوده و از راه واکنش با پروتئین کینازها فعالیت می کنند. دو نوع از این گروه در گیاهان شناخته شده که یکی کالمودولین و دیگری پروتئین شبیه کلسی نورین B ویژه گیاهان (سیستم CBL) است. در این سمینار ما در مورد سیستم تازه شناخته شده ی CBL تحقیق می کنیم.